24 nov 2020 Onze natuur

Deze twee woorden kan je op vele manieren lezen. Zoals dat het in ‘onze natuur’ zit om ergens bij te willen horen en ons er tegelijk van te onderscheiden. Of dat de natuur iets van ons is: onze bossen, onze duinen, onze eendjes. Maar je zou het ook kunnen begrijpen als dat we onderdeel zijn van ‘onze natuur’, dat de natuur niet ons eigendom is, maar dat wij gewoon een deel zijn van een groter geheel.
Ik kwam op deze overpeinzing toen ik wandelde bij ‘het hol’, de natuurparel van de Vechtplassen volgens Natuurmonumenten. Er stond een mooi bord met een verhaal over trilveen en de zeldzame rietorchis. Het is zo’n bord dat je ook in musea ziet. Alsof je meer van een schilderij geniet als je weet dat het van Van Gogh is. Door zo’n bord wordt de natuur gepresenteerd alsof het iets exotisch is, iets bijzonders waar we zuinig op moeten zijn. Dat is natuurlijk ook helemaal waar!
Maar het maakt van de natuur ook tot iets waar je buiten staat, iets exclusief voor liefhebbers, iets vrijblijvends. Alsof het iets is waar je ook wel buiten kunt.
En dat is toch eigenlijk niet hoe het zit. We zijn onlosmakelijk deel van de natuur, we staan er niet buiten, we zijn onderdeel. Zonder de natuur zouden we nu niet bestaan en zullen we ook in de toekomst niet bestaan. Natuur hoeft niet mooi te zijn, de natuur is. We zijn de hele dag IN de natuur. Omdat we ademen, eten, drinken en samenwerken. We zijn de natuur. Gek toch eigenlijk om daar bordjes bij te zetten?
Of kan het zijn dat ik het verkeerd begrijp, en dat die bordjes er vooral zijn om te voorkomen dat natuursnippers als deze ook ten prooi vallen aan de menselijke behoefte door te bouwen?

Jaap van ‘t Hek
Lid Vechtplassencommissie
Reacties welkom naar: info@vechtplassencommissie.nl