De Vechtplassencommissie reikt eens in de twee jaar de Ton Stork Vechten voor de Vechtpenning uit aan iemand die zich bijzonder heeft ingezet voor het landelijk en stedelijk schoon van de Vechtstreek. De Vechtstreek is van grote waarde en een beschermer daarvan is een penning waard. In 1999 heeft Elisabeth Varga voor de VPC een penning ontworpen in de vorm van een waterlelieblad met daarin de bekende tekst van één van de eersten die de waarde van de Vecht en zijn omgeving onder woorden bracht: Constantijn Huygens. Hij schreef vanuit Den Haag aan zijn Vechtvriend Johan Huijdekoper, die ‘Heer van Maersseveen’ was:
Ick sit op Hofwijck, staegh aen Goudestein, en denk, en vliede van mijn’ Vliedt om voor uw’ Vecht te vechten
De eerste penning werd in 1999 uitgereikt aan Ton Stork, op dat moment scheidend voorzitter van de Vechtplassencommissie (VPC). In 2021 werd de 12e penning uitgereikt aan Max & Nicole van Tilburg.
Een overzicht van de laureaten van de Ton Stork Vecht voor de Vecht-penning van 1999 tot 2022:
Ton Stork (1999) – een architect en bevlogen landschapsbeschermer, onvermoeibaar op vele fronten in touw voor de streek
Anthony Lisman (2001) – een buitenplaatsbewoner met ongeëvenaarde kennis van en liefde voor de landgoederen langs de Vecht
Edward & Sally Munnig Schmidt (2003) – die zich qua kennis van en liefde voor de buitenplaatsen met Anthony Lisman konden meten. Bovendien waren zij vele jaren hoeders van het oudheidkundig genootschap Niftarlake.
Ineke Dukes (2005) – een voormalige Ridderhofstadbewoner – Oudaen – die dat huis niet alleen restaureerde maar ook op de bouwgeschiedenis promoveerde en haar grote kennis met alle Vecht-organisaties deelde
Hermine Kalf (2007) – ‘een jonge moeder’ uit Weesp die de spil werd van het regionale en bijna landelijke verzet tegen de geplande doorsnijding van een gaaf polderlandschap door de A6-9-verbinding in de noordelijke Vechtstreek
Bertus Averesch (2009), een projectontwikkelaar – niet onze natuurlijke vrienden – die zijn nek uitstak bij het vormgeven van OpBuuren bij Maarssen met de introductie van Vechts bouwen tot gevolg.
Tjebbe de Boer (2011), jarenlang voortrekker van de Vereniging Spaar het Gein die dit deel van de Vechtstreek voor veel onheil heeft behoed en daarmee de naam van de vereniging eer aandeed
Hans van Bemmel (2013), gedreven kracht achter het Vechtstreekmuseum in Maarssen met grote kennis van de grote broer van de Vecht, het A’dam Rijnkanaal
Juliette Jonker-Duijnstee (2015), wie kent haar niet als enthousiaste onderzoeker van en schrijver over onderwerpen die het hart van de Vechtstreek raken
Wim Weijs (2017), initiator en hoofdauteur van de ‘Vechtbijbel’ Natuur en Landschap van de Vechtstreek die inmiddels geheel is uitverkocht
Adriaan van Doorn (2019), onvolprezen veldwerker en aanvoerder van een groep vrijwilligers die onder de naam Werk aan de Vecht al vele jaren actief zijn op het gebied van het onderhoud van knotwilgen en andere bomen langs de Vecht
Max & Nicole van Tilburg (2021), met hun melkveebedrijf Hof van Gunterstein pioniers op het gebied van de biologische Vechtlandbouw