18 nov 2023 – Hof van Gunterstein

We worden ontvangen met koffie/thee en koek in het gerestaureerde bijgebouw tussen de winkel en de stallen. We zijn met een groep van 9 personen.

Max wijst ons op een koe die voor het eerst moet gaan kalven. Als we gaan kijken, zien we er al een blaas uitkomen. Max heeft er vertrouwen in dat het goed gaat, maar toch wil hij in de buurt blijven.

Aangezien de werkplek een behoorlijk eind verwijderd is van de boerderij brengt Max ons met de trekker en verlaat voor even de barende koe. We klimmen  in de aanhanger en worden naar De Meent gereden. Dat is het open zwembad van Breukelen, gelegen aan de trekgaten van de Loosdrechtse Plassen. Daar stappen we uit en lopen langs het hek van het zwembad naar een plekje waar niemand van ons ooit is geweest. Het ligt tussen de oever van een trekgat en een weiland. Prachtig gelegen dus Het zou nog mooier geweest zijn als het weer meewerkte. We lopen allen in regenbroeken en regenjassen, het liefst nog met capuchons of petten op.

Wat moet er hier gebeuren? Van Waternet moeten de over het water hangende begroeiing verwijderd worden. Max geeft de instructie dat alle begroeiing dunner dan 10 cm weggezaagd of weggeknipt moet worden. Zo gezegd, zo gedaan. Wel oppassen dat we ons niet verstappen en in het water vallen, omdat de waterkant uit het zicht wordt genomen door de lage begroeiing.

We verspreiden ons over een grote lengte langs de waterkant en ieder gaat aan de slag met handzaag en takkenschaar. Het criterium is dat Waternet moet kunnen zien dat er flink gesnoeid is.

Gedurende de ochtend valt het weer eigenlijk wel mee. De regen beperkt zich tot wat gemiezer. Zo hier en daar zien we dat er jassen worden uitgedaan, omdat zagen en knippen met regenkleding snel te warm en te benauwd wordt. Bij de ver overhangende boomtakken komt de stokzaag er aan te pas.

Tegen half één ziet de waterkant er heel anders uit. Er is veel weggezaagd over een behoorlijke lengte. Waternet kan wat ons betreft tevreden zijn.

Max komt ons met trekker en aanhanger halen om weer naar de boerderij te gaan, waar een heerlijke lunch op ons wacht. Maar voordat we aan tafel gaan, zien we dat er een kalfje is geboren. Toch altijd weer een wondertje als je zo’n beestje meteen al op zijn poten ziet staan en rondkijken. Moederkoe is al weer wat aan het eten . Zo vlot als dat in de “natuur” kan gaan.

Gaandeweg de lunch begint de regen echt door te zetten en na enig getwijfel besluiten we niet verder te gaan met het werk. We drogen de gereedschappen en gaan vervroegd naar huis.