21 jan 2017 – In memoriam Hans Dickhoff

Bij het afscheid van Hans Dickhoff

 

Lieve Elly, Robbert en Martijn,

Ik sta hier namens Werk aan de Vecht om samen met jullie afscheid te nemen van Hans. Werk aan de Vecht is ontstaan na een oproep in de krant voor het opzetten van een vrijwilligersteam om te helpen het mooie landschap van de Vechtstreek te onderhouden. Het nieuwe team zou nog diezelfde winter een opleiding krijgen, een mix van theorie en praktijk, onder leiding van Serge Calon en georganiseerd door Landschap Erfgoed Utrecht en de Vechtplassencommissie.

Op zaterdag 27 oktober 2012, amper 3 weken later, komen 35 mannen en vrouwen van allerlei leeftijd, achtergrond en motivatie voor het eest bij elkaar in de werkschuur van Kees Beelaerts op Vreedenhorst in Vreeland. Daar ontstaat een interessant proces van kennismaking en je voorstellen, want bijna iedereen is nieuw.

Hans deed dat zo:

Ik ben Hans Dickhoff 62 jaar jong en sinds januari van dit jaar na 44 jaar in de autotechniek werkzaam geweest te zijn, een VUTTER. Ben 28 jaar getrouwd met Elly en hebben samen twee geweldige zonen beide nog thuiswonend en studerend. Vanaf Januari ben ik voor de sport van onze jongens, American Football, actief als vrijwilliger. Het leek mij leuk om daarnaast ook in de natuur bezig te zijn en toen ik las dat “Werken aan de Vecht” vrijwilligers zocht heb ik mij daarvoor gelijk aangemeld. Bij deze, hier ben ik dan; Hans Dickhoff.  Ik hoop samen met jullie nog veel en leuk samen te werken.

En dat hebben we gedaan!

Toen er een coördinatieteam moest komen, sloot Hans zich direct aan, onder één voorwaarde: ik zorg voor het gereedschap! Tijdens een grote werkdag met meer dan 60 vrijwilligers, bij de familie Van der Laan langs de Vreelandseweg, kregen we, op 9 februari 2013, als bewijs dat we voldoende waren opgeleid een prachtige groene kist vol nieuw gereedschap.  Ik zie nog hoe Hans een splinternieuwe zaag overhandigde aan wethouder Gera Helling om daarmee symbolisch de ‘eerste tak’ te zagen. Hans was per slot onze materialenman! Die mooie kist moest ’s avonds mee naar huis. En daar zat Elly dan mooi mee opgezadeld. Maar Elly wist raad: op haar werk, bij De Kroon, kwam een mooie aanhanger vrij, en die konden wij krijgen. Daarmee heb je dan meteen het volgende probleem: waar laat je die mooie kar? Die mogelijkheid bood Rein Koole op Gunterstein. Daar, op Gunterstein, is met Hans en Pim en Arnold – en met zoon Martijn – een hele bijzondere band ontstaan. Daar zal Bertien Koole over spreken.

Hans was er als het maar even kon, ook toen het steeds minder en moeilijker werd. Daar hadden we erg veel respect voor. We zullen Hans missen, zijn Utrechtse humor, zijn betrokkenheid en zijn kameraadschap.

Naast de kist staat een boompje, voor jullie voortuin. Het is een sierkers, door Arnold uitgezocht, als herinnering.

Steven de Clercq

Utrecht, zaterdag 28 januari 2017

 

Treurbeuk geplant voor Hans Dickhoff,

15 maart 2017

We hebben een treurbeuk geplant voor Hans bij de Bosvijver op het landgoed Gunterstein.

Aanwezig waren familie, vrijwilligers van de woensdaggroep op Gunterstein en van Werk aan de Vecht.

Rond de boom hebben Arnold en Bertien een toespraak gehouden  en Koos las een gedicht voor “ Le Sacre du Printemps”  naar Igor Strawinsky. Tot slot sprak Elly een dankwoord uit. De treurbeuk als symbool voor de waardering en nagedachtenis van Hans kan nu groeien op een prachtige plek in het park, waar het ontwerp van de Engelse landschapsstijl  van Copijn weer in ere wordt hersteld.